Rozdział 73

Do sali weszły dzieci. Miały może one około 11 lat. Stanęłam jak wryta. Jeszcze nigdy nie współpracowałam z dziećmi. Bałam się że źle wypadnę.

-Co nic nie mówisz? - zapytał Tom.

-To moja grupa? - zapytałam.

-Tak poza tym masz jeszcze jedną

-Jeszcze jedną? - dwie grupy no to nieźle.

-No tak

-Ale nie dzieci?

-Nie to już są nastolatkowie, nie denerwuj się oni są bardzo mili i co najważniejsze zdolni – rzekł.

-Jeszcze nigdy nie współpracowałam z dziećmi – wyznałam.

-O nic się nie martw Oliwia oni są naprawdę zdolni

-Mam nadzieję,że tego nie zwalę – byłam zdenerwowana.

-Rozluźnij się i idź na parkiet

-Trzymaj za mnie kciuki

-Jasne – posłał mi szeroki uśmiech i popędził mnie na pakiet. Stanęłam tyłem do lustra i czekałam na moją nową grupę. Nie musiałam długo czekać i zaraz jedenaście osób stanęło naprzeciwko mnie.

-Witajcie nazywam się Oliwia i będę was uczyć tańczyć hip-hop – zaczęłam. - Mam nadzieję,że nasza pierwsza lekcja się wam spodoba i będziemy się spotykać częściej – uśmiechnęłam się. Dzieci zrobiły to samo. Usiedliśmy wokoło siebie i poznawaliśmy się nawzajem. Bardzo dobrze czułam się w ich gronie. Czułam,że oni też mnie polubili. Potem postanowiliśmy trochę potańczyć. Pokazałam im przygotowany układ i później tańczyliśmy go. Tom miał rację te dzieciaki są naprawdę utalentowane. Świetnie się nam tańczyło.

-10 minut przerwy – oznajmiłam i wszyscy poszliśmy usiąść i napić się wody. Wzięłam swoją butelkę upiłam kilka łyków wody i postanowiłam zadzwonić do Liam'a. Wyjęłam telefon wybrałam jego numer.

-No hej kotku i jak ci idzie? - zapytał kiedy odebrał.

-Cześć, przyjęli mnie od razu i właśnie mamy przerwę

-A nie mówiłem,że dasz sobie radę? - zapytał.

-No mówiłeś

-A jak tam uczniowie?

-Te dzieci są cudowne

-Dzieci?

-Tak, właśnie sama się zdziwiłam mają jedenaście lat i polubiliśmy się. Poza tym mam jeszcze jedną grupę,ale to już nastolatkowie.

-Podoba ci się?

-Bardzo

-No to się cieszę

-Lepiej powiedz mi jak tam sobie radzisz z naszymi dziećmi

-Julia śpi a my z Dawidem siedzimy i się bawimy

-Dajesz sobie radę?

-Tak, nie musisz się martwić

-No dobrze to widzimy się za pół godziny

-Okej

-Pa

-Pa kochanie – rozłączyłam się i poszłam do swojej grupy. Siedzieliśmy i rozmawialiśmy. Kiedy przerwa się skończyła ruszyliśmy na parkiet i tańczyliśmy kolejne 30 minut.

-No to dziękuje wam za zajęcie i widzimy się w środę – oznajmiłam kiedy zajęcia się skończyły.

-My też dziękujemy – grupa poleciała się przebrać a ja podeszłam do Lilly, Nathana i Toma, którzy uśmiechali się.

-Co się tak uśmiechacie? - zapytałam pijąc wodę.

-Jesteśmy szczęśliwi,że dzieciakom się podobało – powiedział Nathan.

-Ja też – uśmiechnęłam się.

-Polubili cię

-Ja ich też, dobra ja się już przebieram i muszę wracać – oznajmiłam.

-Okej – poszłam do przebieralni szybko się przebrałam i wyszłam z torbą w ręku.

-To już idziesz? - zapytał Tom.

-Tak,mąż i dzieci na mnie czekają – rzekłam zakładając kurtkę.

-Masz dzieci? - zapytał zszokowany Tom.

-Nawet dwójkę - uśmiechnęłam się.

-Nie sądziłem,że tak szybko zostaniesz matką

-Ja też,dobra ja uciekam cześć – pożegnałam się ze wszystkimi i zeszłam po schodach w stronę samochodu. Gdy już do niego dotarłam zajęłam miejsce,odłożyłam torbę i ruszyłam z stronę domu. Na ulicach było już ciemno,ale latarnie oświetlały ulicę. Droga nie zajęła mi tak dużo czasu więc już wjeżdżałam na podwórko. Kiedy zaparkowałam samochód,wzięłam torbę i wyszłam z samochodu. Zmęczona weszłam do domu. Słychać już było śmiech mojego synka. Uśmiechnęłam się pod nosem. Poszłam do salonu. Liam siedział z naszym synkiem i oglądali telewizję.

-Cześć – rzekłam wchodząc.

-Oo cześć – przywitaliśmy się buziakiem. Wzięłam od Liama malca i pocałowałam go w policzek.

-Julia śpi? - zapytałam.

-Tak – odpowiedział.

-To dobrze – uśmiechnęłam się.

-No to teraz opowiadaj jak było – usiadłam obok męża.

-Fantastycznie nawet nie wiesz jak się cieszę,że namówiłeś mnie do tej pracy – uśmiechnęłam się.

-A nie mówiłem,że będzie dobrze?

-No mówiłeś mówiłeś – uśmiechnęłam się.

-Cieszę się że jesteś zadowolona.

-Ja też

-Ooo widzę,że ktoś tu nam przysnął – oznajmił Liam. Spojrzałam w dół a Dawid spał wtulony we mnie. Zaśmiałam się cicho.

-Trzeba go położyć – powoli wstałam by nie zbudzić chłopca.

-Daj ja to zrobię pewnie jesteś zmęczona – rzekł Liam wstając.

-Okej to ja zerknę do Julki – delikatnie podałam malca Liam'owi i razem poszliśmy na górę. Skierowałam się do pokoju córeczki. Delikatnie otworzyłam drzwi i podeszłam do łóżeczka. Julka spała słodko i spokojnie. Poprawiłam jej kołderkę i ucałowałam w główkę. Wyszłam z pokoju i skierowałam się do łazienki. Wzięłam prysznic,przebrałam się w piżamę i poszłam do naszej sypialni. Ułożyłam się wygodnie w łóżku i nie czekając na Liam'a zasnęłam. 

--------------------------------------------

Rozdział 72