Rozdział 71

Wstałam jak kolejnego dnia. Liam zapewne siedział z dziećmi na dole a ja jak zwykle spałam za długo. Poszłam do szafy, wyjęłam odpowiednie ubrania i skierowałam się do łazienki. Wzięłam szybki prysznic, ubrałam się, pomalowałam i rozczesałam włosy. Zeszłam na dół skąd było słychać głos Dawida.

-Cześć – powiedziałam do Liama i Dawida.               

-Dzień dobry – ucałowałam synka jak i córeczkę, która leżała w leżaczku. Cmoknęłam też Liama.

-O, której wstałeś? – zapytałam biorąc na ręce Julkę.

-Jakąś godzinę temu, przez ten czas zdążyłem przebrać dzieci jak i nakarmić Dawida.

-Julkę zaraz nakarmię – rzekłam wstając.

-Oliwia co powiesz gdybyśmy pojechali dziś do moich rodziców? – zapytał nagle.

-Oczywiście, że jedziemy stęskniłam się za twoją rodziną – odpowiedziałam uśmiechając się szeroko.

-Okej to zaraz ich zawiadomię o naszym przyjeździe

-Dobra, to ja idę na górę – poszłam z małą na górę do jej pokoju. Usiadłam wygodnie na fotelu i nakarmiłam dziewczynkę. Julka rosła w oczach nim się obejrzę a moje dzieci już będą dorosłe. Kiedy córeczka była już najedzona zeszłam z nią na dół. Zjadłam śniadanie i poszliśmy się ubierać, ponieważ chcieliśmy już jechać. Ubrałam Julkę a Liam Dawida. Na koniec sami ubraliśmy się ciepło. Wzięłam za rękę synka a Liam wziął nosidełko. Zamknęliśmy dom, zapieliśmy pasami dzieci, sami zajęliśmy miejsca i ruszyliśmy w drogę. Jechaliśmy półtorej godziny, ale droga minęła nam szybko, gdy rozmawialiśmy. Zatrzymaliśmy się przy domu rodzinnym Liama. Wysiedliśmy, wzięliśmy dzieci i poszliśmy do drzwi. Liam zapukał a po chwili otworzyła nam moja teściowa. Na nasz widok uśmiechnęła się szeroko.

-Boże dzieci wchodźcie – powiedziała szczęśliwa mama Liama. Weszliśmy do środka. Karen wycałowała nas i wyściskała na przywitanie. Najbardziej ucieszyła się na widok Dawida. Nie mogła się nim nacieszyć. Kiedy weszliśmy do salonu przywitaliśmy się jeszcze z Geoff’em, Nicole i Ruth.

-Chcielibyśmy wam kogoś przedstawić – powiedział Liam.

-Kogo? – zapytała mama Liama.

-Poznajcie Julkę naszą córkę – rzekł Liam wyjmując z nosidełka dziewczynkę.

-To wasza córka? – zapytała Karen zszokowana i podeszła do mojego męża.

-Tak – odpowiedziałam uśmiechając się.

-Mogę? – zapytała.

-Jasne w końcu to twoja wnuczka – Liam podał delikatnie małą a ona w tym czasie zaczęła marudzić.

-Jest piękna i taka podobna do was – rzekła. Karen i Geoff byli zachwyceni wnuczką, z czego bardzo się cieszyliśmy.

-Powiedzcie, co u was słychać? – zapytał Geoff.

-Jest dobrze nie narzekamy – odpowiedziałam.

-No to dobrze

-A jak sobie radzicie z dziećmi? – zapytała Nicole.

-Na początku było ciężko, ale teraz każda spędzona z nimi chwila jest niesamowita – powiedział Liam.

-To może i ja pomyśle o dziecku – rozmarzyła się Nicole.

-Najpierw dziecko skończ studia – oznajmiła teściowa.

-Co studiujesz? – zapytałam.

-Medycynę – rzekła dumna Nicole.

-No to nieźle, ja też zamierzam studiować – oznajmiłam.

-Tak? A co? – zapytała Ruth, która bawiła się z Dawidem.

-Prawo zamierzam zostać adwokatem – uśmiechnęłam się.

-To bardzo poważny zawód – powiedział Geoff.

-Tak, ale zawsze marzyłam o byciu adwokatem i mam nadzieję, że moje marzenie się spełni.

-Trzymamy za ciebie kciuki, ale w razie potrzeby gdybym się rozwodziła przyjdę do ciebie – zażartowała mama.

-Dobrze, ale mam nadzieję, że do tego nie dojdzie – uśmiechnęłam się.

-No ja też tak myślę – rzekł Geoff.

-Przecież żartuję – zaśmiała się mama.

-No ja myślę – odpowiedział tata.

Spędziliśmy u Liama rodziców ponad cztery godziny. Niestety musieliśmy się pożegnać, ponieważ zaczynało się ściemniać a przy okazji dzieci zaczęły marudzić. Ubraliśmy się jak i dzieci i pozostało nam pożegnać się.

-Uważajcie na siebie – rzekła mama, kiedy staliśmy przy drzwiach.

-Dobrze – powiedziałam.

-Odwiedźcie nas jeszcze – dopowiedział tata.

-Na pewno to zrobimy – odpowiedział Liam.

-Dobrze jedźcie już – pożegnaliśmy się z rodzicami Liama, włożyliśmy dzieci do samochodu, zapieliśmy, sami zajęliśmy miejsca i ruszyliśmy. Po półtorej godzinie byliśmy na miejscu. Dzieci już spały, więc wzięliśmy je delikatnie i poszliśmy na górę. Zaniosłam Julkę do jej pokoju, przebrałam ją nakarmiłam i bujałam ją żeby zasnęła. Udało mi się to po 20 minutach. Ułożyłam ją w łóżeczku, przykryłam kołderką i po cichu wyszłam.  Zajrzałam do Dawida spał. Zeszłam na dół gdzie siedział Liam.

-Śpi? – zapytał.

-Tak – odpowiedziałam usiadłam obok niego i wtuliłam się w jego klatkę piersiową. Liam objął mnie ramieniem i siedzieliśmy tak.  Później mąż zaproponował obejrzenie filmu. Zgodziłam się, ale w połowie zasnęłam. 

-----------------------------------------

Rozdział 71

Krótszy niż zwykle, ale przez to, że nie miałam weny.